De weerstandswaarde wordt met een drie-ringencode aangegeven. De vierde (zilverkleurige) ring geeft aan dat de ohmse waarde van de weerstanden in deze voorbeelden 10 procent kan varieren.
Dit component is naar zijn functie genoemd. Een elektrische weerstand beperkt de doorgang van elektrische stroom en veroorzaakt ter plekke een gewenste vermindering van het geleidingsvermogen.
Hoge weerstandswaarde = kleine stroom
Hoe hoger de weerstandswaarde hoe sterker de stroomdoorgang wordt beperkt. Geleiders zoals koper en aluminium hebben een heel kleine weerstand voor stroom. Isolators zoals pvc en glas geleiden vrijwel geen stroom omdat ze een heel hoge weerstand hebben.
Bepaalde weerstandswaarde
Weerstanden hebben een vooraf bepaalde waarde die ergens tussen koper en pvc in zit. De afkorting voor weerstand zoals gebruikt worden op stuklijsten en schema’s is de: R (van Resistance).
De wet van Ohm is een formule die wordt gebruikt om de relatie te berekenen tussen elektrische spanning, elektrische stroom en weerstand in een stroomkring.
Wat is de wet van Ohm?
De wet van Ohm is een formule die wordt gebruikt om de relatie te berekenen tussen elektrische spanning, elektrische stroom en weerstand in een stroomkring.
Voor mensen die leren over elektronica is de wet van Ohm, U = I x R, net zo belangrijk als de relativiteitstheorie van Einstein (E = mc²) is voor natuurkundigen.
U = I x R
Uitgeschreven betekent dit spanning = stroom x weerstand, of volt = amp x ohm, of V = A x Ω.
De wet van Ohm, die vernoemd is naar de Duitse natuurkundige Georg Ohm (1789-1854), heeft betrekking op de belangrijkste grootheden in stroomkringen:
Grootheid Symbool voor
de wet van Ohm Meeteenheid
(afkorting) Rol in stroomkringen Mocht u het zich afvragen:
Spanning E Volt (V) Druk die de doorstroming van elektronen activeert U = urgere (Latijn voor ‘voortdrijven’)
Stroom I Ampère, amp (A) Snelheid van de elektronendoorstroming I = intensiteit
Weerstand R Ohm (Ω) Remt de doorstroming Ω = Griekse letter omega
Als twee van deze waarden bekend zijn, kunnen technici de wet van Ohm gebruiken om de derde te berekenen. De piramide kan als volgt worden veranderd: Lees verder → Bericht ID 4184
Elektrische stroom is het transport van elektrische lading. In een elektrisch netwerk vindt dit transport voornamelijk plaats door de beweging van elektronen door geleiders en halfgeleiders onder invloed van een potentiaalverschil. Ook de beweging van ionen in een elektrolyt of een plasma veroorzaken een elektrische stroom. In al deze gevallen vindt het ladingstransport plaats door de verplaatsing van ladingdragers. Daarnaast ontstaat ook een elektrische stroom als verandering van de elektrische flux, zoals tussen de platen van een condensator gedurende het laden en ontladen, zonder dat zich ladingsdragers verplaatsen.
De sterkte van elektrische stroom wordt gemeten in ampère (A), als de hoeveelheid per tijdseenheid verplaatste lading, en wel in coulomb (C) per seconde (s): 1 A = 1 C/s.
In verdunde gassen, elektrolytische oplossingen en gesmolten elektrolyten verplaatsen positieve en negatieve ionen zich in tegengestelde richtingen; in een metalen geleider bewegen de negatief geladen elektronen zich van de negatieve (elektronenoverschot) naar de positieve (elektronentekort) pool.
Richting en sterkte
Traditioneel wordt elektrische stroom uitgedrukt als de verplaatsing van positieve lading. Toen het bekend werd dat elektrische stroom doorgaans wordt veroorzaakt door elektronen die zich in tegengestelde richting verplaatsen, heeft men het elektron per definitie een negatieve lading toegekend. De oude definitie van stroomrichting bleef daardoor van kracht.
Elektrische stroomsterkte wordt doorgaans weergegeven met de letter (van intensiteit) en kan worden beschreven als verplaatsing van elektrische lading per tijdseenheid. Voor een stroom met constante sterkte is: Lees verder → Bericht ID 4184
Weerstand is de mate van tegenstand die stroom ondervindt in een stroomkring.
Wat is weerstand?
Weerstand is de mate van tegenstand die stroom ondervindt in een stroomkring.
De weerstand wordt gemeten in ohm en weergegeven door de Griekse letter omega (Ω). De ohm is vernoemd naar Georg Simon Ohm (1784-1854), een Duitse natuurkundige die de relatie tussen elektrische spanning, elektrische stroom en weerstand onderzocht. Op basis van zijn onderzoek formuleerde hij de wet van Ohm.
Alle materialen bieden een bepaalde mate van weerstand tegen stroom. Ze kunnen worden onderverdeeld in twee brede categorieën:
Geleiders: materialen die zeer weinig weerstand bieden, waardoor elektronen zich eenvoudig kunnen verplaatsen. Voorbeelden: zilver, koper, goud en aluminium.
Isolatoren: materialen die een grote mate van weerstand bieden en de doorstroming van elektronen beperken. Voorbeelden: rubber, papier, glas, hout en plastic.
Analoge multimeters geven de gemeten waarde af met een wijzer op een plaat. Op deze plaat zie je schalen voor verschillende metingen, en moet je dus goed weten welke schaal je moet aflezen. Een goede analoge multimeter is de Conrad voltcraft VC-5080. Door de zeer belastbare spanbandmeter in combinatie met de beveiliging tegen overbelasting is deze bijna niet kapot te krijgen. Omdat de gemeten spanning vrijwel niet wordt belast door de 10 MΩ ingangsimpedantie in de meetbereiken, worden nauwkeurige meetresultaten behaald.
Digitale multimeters
Dit is de meest gebruikte soort. Digitale multimeters (DMM’s) gebruiken een LCD scherm voor het weergeven van de meetresultaten. Met de meeste digitale multimeters kan eenvoudig de stroom, spanning, weerstand, capaciteit, frequentie en soms ook temperatuur worden gemeten. Ook kunnen er vaak probleemloos diode- en doorgangstests worden uitgevoerd. Veel digitale multimeters hebben ook een Data-Hold functie, waardoor de maximale gemeten waarden kunnen worden afgelezen zonder dat deze weer verdwijnen.
Je wilt een multimeter kopen, maar wat is nu een goede multimeter voor jouw gebruik? In dit artikel daarom de belangrijkste punten waar je op moet letten om te kunnen beslissen welke multimeter je moet nemen.
Autorange of manual range?
Een multimeter met autorange, ofwel automatisch bereik, selecteerd automatisch de juiste range en geeft de waarde weer in de automatisch gekozen range op het beeldscherm. Bij een lage spanning geeft de display dus de meting in aan mV, bij een hogere spanning in V.
Een multimeter met manual range, ofwel handmatig bereik, moet je zelf de knop draaien om de juiste range te selecteren. Autorange is dus makkelijker in het gebruik. Als je veel gebruik zal maken van je multimeter, dan is een Autorange multimeter dus aan te raden.
De kleurcodering voor elektronica is een manier om met kleuren de waarde van elektronische componenten zoals weerstanden, condensatoren en spoelen aan te geven.
Kleurcodes op componenten dateren van ruim vóór de komst van de transistor. Het probleem dat zich voordeed was dat van gemonteerde componenten heel vaak de waarde niet af te lezen was omdat de bedrukte kant niet in het zicht was, maar bijvoorbeeld tegen het chassis of een andere component lag. Vooral bij reparaties was dat erg lastig. Men zocht naar een codeerwijze die aan alle zijden van de component goed af te lezen was, en als logische keuze kwamen ringen naar voren.
Een kleurcode lezen
De kleuren zijn genormaliseerd in de norm IEC 60757. De woorden van het in de tabel getoonde ezelsbruggetje beginnen met dezelfde letters als de kleuren van de code en er is ook gedacht aan de tweede letter van bruin, geel en groen, en het hele woord grijs, zodat daar ook geen verwarring over bestaat. De kleuren rood t/m violet hebben trouwens dezelfde volgorde als de kleuren van de regenboog, dus als men die kent, heeft men wellicht geen ezelsbruggetje nodig. Lees verder → Bericht ID 4184
De spanningsafhankelijke weerstand (het algemeen gebruikte symbool voor Spanningsafhankelijke-weerstanden in schakelingen)
In de elektronica-wereld worden Spanningsafhankelijke-weerstanden ook wel Varistor genoemd.
Vaak zal in componentenlijsten de benaming Varistor gehanteerd worden.
Een spanningsafhankelijke weerstand, staat internationaal bekend als een Voltage Dependent Resistor afgekort VDR.
Dit is een weerstand waarvan de waarde varieert met de spanning die wordt aangelegd over de weerstand.
De benaming varistor is een samenvoeging van variable en resistor, niet te verwarren met een potentiometer of variabele weerstand, welke een mechanisch te veranderen waarde heeft.
Spanningsafhankelijke weerstanden worden onder meer gebruikt voor overspanningsbeveiliging.
Bij lage spanning over de spanningsafhankelijke weerstand is de weerstandswaarde zeer groot, bij hoge spanning neemt deze waarde zeer snel af.